Pamiątka z wakacji

Pamiątka z wakacji

Beta: Kite Millie

 – Nie wierzę, że mnie na to namówiłaś! – warknął Snape, patrząc zmrużonymi oczami na kobietę stojącą obok niego.

 – Przykro mi, że ci się nie podoba – powiedziała poważnie.

 – Naprawdę? – zapytał sceptycznie.

 – Oczywiście, że nie! – prychnęła. – Na głowę upadłeś?

 – Żebyś wiedziała – mruknął. – I przez to mam same problemy!

 – A niby jakie?

 – A takie, że zawsze, zanikają mi komórki mózgowe w najważniejszych momentach!

 – Ciekawe kiedy? – zapytała, patrząc na niego uważnie.

 – Na przykład gdy ci się oświadczyłem lub gdy powiedziałem TAK! – odparł z krzywym uśmieszkiem.

 – Kretyn – odparła cicho i ruszyła w stronę recepcji. – Dzień dobry, mieliśmy zarezerwowany apartament.

 – Nazwisko? – zapytała recepcjonistka.

 – Snape – odparła kobieta z uśmiechem.

 – Państwo Snape, apartament z widokiem na ocean, życzę miłego pobytu!

 – Będzie miły, gdy się skończy – prychnął Snape i, nie zważając na karcące spojrzenie żony, ruszył do windy.

 – Mogłeś być miły! – powiedziała z pretensjami, gdy weszli do swojego pokoju.

 – Nie jestem miły! – prychnął. – A pomyśleć, że wszyscy mają cię za inteligentną czarownicę, Granger!

 – Na pewno jestem mądrzejsza od ciebie – odparła dumnie.

 – Niby czemu?

 – Ponieważ ja przynajmniej znam swoje nazwisko, Severusie! – powiedziała z iście ślizgońskim uśmieszkiem. – A brzmi ono SNAPE!

 – A było się nie żenić – mruknął i uchylił się przed lecącą poduszką.

 – Kretyn!

 – Nic nowego – odparł i westchnął. – Czemu uparłaś się Hawaje? Nie mogliśmy spędzić wakacji w domu?

 – Nie – fuknęła Hermiona. – Mamy się dobrze bawić, więc radzę ci znaleźć w sobie choć trochę radości i cieszyć się naszym wyjazdem!

 – Prędzej Longbottom uwarzy poprawnie eliksir – warknął Snape, wychodząc na taras.

 – Pięknie tu – powiedziała zachwycona Hermiona, patrząc jak urzeczona na plażę i ocean, gdy dołączyła do męża.

 – Woda i piach, raj dla idiotów – odparł Snape, kręcąc z niedowierzaniem głową. – Jak ja się na to mogłem zgodzić?

 – Zgodziłeś się i masz pecha! – odpowiedziała i pocałowała go czule. – A teraz chodź!

 – Gdzie? – zdenerwował się.

 – Na plażę! – wykrzyknęła podekscytowana Hermiona i poszła do łazienki się przebrać.

 – Wszystkich ostrzegam przed Gryfonami… A ja co? Żenię się z jedną z nich! – mruknął do siebie. – Merlinie ratuj!

*****

 – Co ty masz na sobie?! – krzyknął Snape przerażony i, wziąwszy ręcznik, zakrył ciało żony.

 – Bikini – powiedziała ze śmiechem. – Weź ten ręcznik!

 – W życiu – warknął. – Jak mogłaś coś takiego założyć?!

 – No, pierw się rozebrałam z ubrań, potem…

 – GRANGER!

 – No co? Severusie, jesteśmy na wakacjach! Rozluźnij się i chodź – powiedziała i pociągnęła go w stronę oceanu.

*****

 – Że co mam zrobić? – zapytał Snape, patrząc na żonę jak na wariatkę.

 – Wypożyczymy motorówkę i będziemy mogli przejechać się na nartach wodnych!!!

 – Oszalałaś?

 – Tak – powiedziała z niewinnym uśmiechem. – Masz na to nawet dowód.

 – Jaki?

 – Powiedziałam TAK! – odparła ze śmiechem i pociągnęła go w stronę wypożyczalni łodzi.

*****

 – Przepraszam Severusie – powiedziała Hermiona, przyłożywszy zimny kompres do czoła męża.

 – Przejedźmy się na nartach! – ironizował. – Będzie zabawnie.. GRANGER ja cię.. – narzekał wściekły.

 – Oj Sev, skąd miałam wiedzieć, że ten chłopak dopiero uczy się prowadzić motorówkę? No powiedz, skąd? – zapytała zakłopotana. – A tak w ogóle to nic ci się nie stało!

 – Nic? Ten kretyn płynął ponad sto na godzinę, a ja płynąłem… nie, nie płynąłem, ja LECIAŁEM za wami!

 – Oj Severusie, nie martw się, wynagrodzę ci to – powiedziała z seksownym uśmieszkiem.

 – Mam nadzieję – mruknął i przyciągnął ją do siebie.

*****

 – Oj Severusie, no proszę! – Hermiona spojrzała na męża z proszącym wzrokiem.

 – Nie namówisz mnie na to! – warknął z rękami na piersiach.

 – Sev, kochanie…

 – Nie i kropka!

 – Severusie wypożyczymy rowerek wodny i popływamy sobie spokojnie! Nic się tym razem nie stanie! – zapewniła z uśmiechem.

*****

 – Nic się nie stanie – prychnął wściekle Snape, leżąc na łóżku i patrząc na żonę oskarżycielsko.

 – Sam mogłeś pomyśleć o zaklęciu ochronnym przed słońcem – powiedziała, wzruszając ramionami i rozprowadzając balsam łagodzący po jego piersi.

 – To tyś sobie wymyśliła rower wodny! To przez ciebie!

 – Oj, wynagrodzę ci to, Severusie – odparła, mrugając rzęsami zalotnie.

 – Mam nadzieję – mruknął i, krzywiąc się, przyciągnął żonę do siebie.

*****

 – Nie przesadzaj Severusie! To będzie romantyczne zakończenie naszych wakacji – powiedziała z rozmarzeniem Hermiona.

 – Nie ma mowy – warknął Snape. – Nie namówisz mnie na swój kolejny GENIALNY pomysł – zakończył z sarkazmem.

 – Zrobimy to! – odparła Hermiona, położywszy ręce na biodrach. – Jest piękny wieczór i wybierzemy się na plażę, by zjeść romantyczną kolację!

 – Możemy zjeść ją tu!

 – Nie Severusie! Idziemy! Weź koszyk, ja wezmę koc – powiedziała, a widząc, że nie ruszył się z miejsca, przewróciła oczami. – Zrób to!

*****

 – Oj Sev, przepraszam! – Hermiona próbowała zachować powagę, lecz jej się to nie udało i zaczęła chichotać.

 – GRANGER! – ryknął Snape, leżąc na łóżku. – To twoja wina!

 – Nieprawda – zaprotestowała gwałtownie. – To ty wymyśliłeś sobie, żeby się kochać na plaży!

 – Ale twoje jęki zaalarmowały tego kretyna!

 – Policjanta, nie kretyna i nie narzekaj, przecież nas nie złapał – prychnęła jak rozzłoszczona kotka.

 – Ponieważ byłem na tyle mądry, by rzucić na nas zaklęcie kameleona!

 – Jakbyś był tak mądry, jak uważasz, rzuciłbyś też SILENCO! – mruknęła i zbliżyła się do niego. – Oj Snape wynagrodzę ci to!

 – Mam nadzieję – warknął, przyciągając ją do siebie.

*****

 – W tym roku gdzie wybieracie się na wakacje? – zapytał Dumbledore, patrząc na Snape’a z uśmiechem.

 – Na Hawaje – odparł Mistrz Eliksirów, wzruszając ramionami.

 – A jaką pamiątkę tym razem stamtąd przywieziesz? – dyrektor spojrzał z rozbawieniem na Hermionę wchodzącą do salonu i niosącą różowe zawiniątko.

 – Chyba nic nie przebije zeszłorocznej – odezwała się z uśmiechem Hermiona, podchodząc do męża, który odebrał od niej córkę.

 – Tak, co do tego nie ma wątpliwości – powiedział Snape, patrząc z czułością na córeczkę. – Eileen to najlepsza pamiątka.

 – A tak nie chciałeś jechać na Hawaje – wypomniała mu Hermiona z krzywym uśmieszkiem i pocałowała go czule.

 – Nie mów nikomu – wyszeptał jej do ucha. – Ale to były najlepsze wakacje w moim życiu!